Ze hadden er carrière en vrienden voor opgegeven, de opgestapte PVV Tweede Kamerleden Marcial Hernandez en Wim Kortenoeven. Maar het moest, het kon zo niet langer, ze moesten een daad stellen.
Anders dan waar ze van gedroomd hadden bleek hun baas geen hoogdravende idealist maar een politieke klaploper en waren zij geen onafhankelijke dienaren van het volk maar stemvee.
Schaamte over de ontluistering maakte dat de ongelukkige reis toch nog twee jaar duurde.
Ik dacht aan de vluchteling die huis en haard achterlaat om het te gaan maken in het beloofde land waar verguld water uit kranen klatert. Eenmaal uitgebuit in de donkere krochten van de westerse economie en met zijn tienen opgeborgen in een eenkamerflat in een prachtwijk durven ze toch niet meer terug naar het land van herkomst.
Schaamte. De raison d’être van de asielzoeker. Of het beloofde land nu PVV heet of Europa.
Asielzoekers
Voeg toe aan je favorieten: Permalink.