Monschau

Ik bestelde een forel in hotel-café-restaurant Alt Montjoie. ‘Bij den Belg’ stond er op het raam. En ook: bikersplace. In de hoek hing een tv. Het geluid kwam van de radio, de tv stond zacht. Dat gaf niks. Het was zo’n zender waarop je het nieuws prima kon volgen aan de hand van de beelden en de alarmerende teksten onderin, die iedere tien minuten werden herhaald. Friso verscheen in beeld. Van voor het ski-ongeluk. Onder in een rode balk stond: Königsbruder gestorben. Er volgden beelden uit zijn recente leven, toen hij er nog bij was. De forel was matig. De bediening onverschillig. De Nederlandse man een tafel verderop keek naar buiten en zei: ‘Nou ja, rij je de hele dag door de regen, gaat nu de zon schijnen.’ De serveerster zette schnitzels op zijn tafel. De vrouw naast de Nederlandse man wees met haar vinger naar de röstirondjes en zei: ‘Was ist das? Ich hatte friet besteld.’ Aan de toog hingen twee zuiplappen. De oudste had een enorme Wrangler-spijkerbroek om zijn omvangrijke heup- en buikpartij gesnoerd. Naast hem een man in zwart met een rood alcoholhoofd. Het alcoholhoofd sloeg een vlieg dood met de mepper. Boven mijn forel cirkelden ook vliegen. De Wrangler-broek vond het zielig. ‘Friso ist tot,’ zei hij treurig. In de ijssalon vroeg ik de Italiaan waarom alle restaurants in Monschau dezelfde twintig middelmatige schnitzels en forel op de manier van de molenaarsvrouw op de kaart zetten. Eenkennigheid, luiheid, gemak. Hij zei het met een hand half voor zijn mond. Het publiek dat overdag kwam wilde bovendien voor weinig geld iets simpels en het moest snel. ‘Een droevig huwelijk,’ zei de Italiaan. ‘s Avonds was er in Monschau niks meer te doen. De paar mensen die er nog waren liepen allemaal dezelfde rondjes. Zelfs de countryliedjes zingende hertenkop aan de pui van het souvenirwinkeltje tegenover mijn hotelkamer was nergens meer te bekennen. In de hotelkamer van Hotel Royal Garni bedekten beige gehaakte vitrage met van die wafeltjes het hele raam. De overgordijnen waren van een pluizige beigeoranje wol. Op het plafond zat cremegroen geschubt behang. De randen waren met een koord afgewerkt. Geen afdeklatjes of kit. Ik had zoiets nog niet eerder gezien.