Dus

Ik had de luie tuinstoel achterin de tuin gezet. Het is zo’n stoel waar je benen ook helemaal oppassen en als je met je handen een zetje tegen de armleuningen geeft dan kun je die hele stoel een stukje naar achter kantelen en liggen je benen hoger. Het was de eerste keer dit jaar dat het kon, buiten werken. Dat de zon warm genoeg was. Buiten werken was fantastisch. Het maakte mijn werkruimte heel veel groter. Mijn oren hoorden het leven verderop als een zacht geroezemoes, geritsel in de berg herfstbladeren naast de vijver, misschien was het de pad?, mijn ogen zagen een merel, een vliegtuig hoog aan de hemel, mijn huid voelde de zon, de wind die er niet was. Die enorme buitenruimte zorgde tegelijk voor veel meer focus op wat ik moest doen. Wilde doen. Schrijven. Lezen. Omdat het lunchtijd was, las ik het boekenweekgeschenk Een mooie jonge vrouw van Tommy Wieringa. Aan de andere kant van de schutting liep iemand door de brandgang. Op nog geen vijftig centimeter. In de tuin van de buren, maar onzichtbaar door de schutting, zat de buurman. De buurman zit bij mooi weer graag buiten. Dan leest hij een boek. Ik weet niet wat hij leest, maar hij zit daar graag en leest in stilte. Toen kwam de buurvrouw naar buiten. Ze zei: in Rotterdam-Zuid zijn drie trams op elkaar gebotst. Er zijn wel dertig gewonden. Oh, zei de buurman. Ik vermoedde dat hij zijn leeswerk niet onderbrak. Het was even stil en toen zei de buurvrouw: Heb jij dat stukje gewone kaas opgemaakt? Ik spitste mijn oren. Als het niet de buurman was, dan was er een raadsel, want meer bewoners telde het buurhuis niet. Ja, zei de buurman en ik hoorde opgewektheid in zijn stem. Oh, zei de buurvrouw, ik dacht net, ik neem lekker een krentenbolletje met kaas. Ze liet een stilte vallen en zei: Maar dat ging dus niet. Ik dacht na over dat woordje ‘dus’. Ook in het boekenweekgeschenk gaat het over woorden tussen een vrouw en een man. Op bladzijde 76 schrijft Wieringa: ‘Er waren woorden die niet meer ongedaan konden worden gemaakt.’ De merel landde weer even op de schutting.