Ik las in een van zijn brieven dat Vincent van Gogh op zoek ging naar een aardappelveld omdat hij een plan had voor een grote tekening van het aardappelrooien, met op de voorgrond in een hoek knielende vrouwen die de aardappels oprapen, daarachter spitters, mannen en vrouwen, en aan de andere hoek van de tekening kruiwagentjes. Ik dacht aan de twee pagina’s in de Boerderij met in het midden een grote foto van mijn broer in zijn veld quinoa. ‘Dit is een perceel voor in de schoolboekjes,’ zei ene Tak die senior adviseur was bij DLV Plant en op de foto naast mijn broer stond, ‘mooier kan bijna niet.’ De toppen van de quinoa reikten tot hun ellebogen. Ik grinnikte, mijn broer liet schoolboeken vroeger het liefst gesloten in zijn tas. DLV was vroeger trouwens de Dienst Landbouw Voorlichting, semi-overheid, maar nu een commercieel adviesbureau. Zodra organisaties zich gingen afkorten tot drie letters of tooien met fantasienamen moest je oppassen. Eigenlijk moest die DLV Nederlandse boeren adviseren over het telen van quinoa, wat nu vooral in de Andes gebeurde, maar van mijn broer begreep ik dat hij al het pionierswerk zelf deed, DLV wist helemaal niks. Ik leerde trouwens veel van het artikel. De kleigrond waarop ik vroeger pakken stro had gestapeld, en waarop nu dus quinoa groeide, kon je uitdrukken in zwaarte, die varieerde van 25 tot 45 procent afslibbaar. Eerst had mijn broer er Japanse haver op gezaaid, als groenbemester, toen had hij een vals zaaibed gemaakt en daarop Roundup gespoten tegen het onkruid, op 1 april, dat was geen grap, had hij de quinoa gezaaid in rijen op 25 centimeter van elkaar, zodat hij er met de schoffelmachine tussendoor kon, er ging ook nog kunstmest overheen in twee shifts, en daarna was het wachten geblazen. Het gewas zelf werd niet bespoten. Het zou nog een beetje doorgroeien tot anderhalve meter en dan in pluimen gaan bloeien en dan hoopte mijn broer het eind augustus te kunnen oogsten, gewoon met de combine waarmee hij zo’n beetje alles oogstte: tarwe, bruine bonen, blauwmaanzaad. Wel moest hij de combine heel goed schoonmaken, want quinoa werd ook gegeten door mensen die ziek werden van gluten en gluten zaten in tarwe. In een volgende brief schreef Van Gogh over een schets van de spitters, een rij mannen en vrouwen met een voorgrond van klonten aarde. Ik fantaseerde over het afslibpercentage.