Ik las dat de gasten al geëvacueerd waren voor de brandweer kwam, maar dat was klinkklare onzin van die online krant. We waren nog door de gang langs het zwembad en de sauna’s gelopen met de zware lucht, ik dacht aan een hout gestookte sauna, maar R zei dat dit brand was, we liepen langs de muur waarachter de saunaruimte zat naar buiten, waar zwarte rook uit luchtgaten kwam en een medewerker van het restaurant bezorgd stond te kijken en zei dat de brandweer onderweg was. Toen de eerste drie bluswagens arriveerden, stonden we met een handjevol mensen te kijken. Een andere nieuwssite had het over 160 man brandweer, Rode Kruis en politie. Dat klopte ook niet, al liepen er in korte tijd zeker honderd brandweerlieden uit de wijde omgeving die uit bluswagens, persluchtwagens, slangenbusjes, een ladderwagen en hoogwerker waren gekomen, en dan ook nog politie en drie ambulances. Dat was indrukwekkend voor zo’n dunbevolkt gebied. Toen de zwarte rook wit werd, liepen we een ronde om het enorme complex, het bruiloftsfeest aan de rivierkant in het restaurant en op het terras ging gewoon door alsof er geen veertig blauwe zwaailichten en dikke rookwolken de lucht verkleurden, overal stonden deuren gewoon open, we probeerden bij onze kamer te komen, maar in het andere restaurant stond een bezorgd kijkende medewerker die zei dat ze deze deur maar even dicht liet vanwege de rook en de lucht, toen probeerden we een zoldergang die schuin boven het welnesscomplex lag, soms kwam er iemand een hotelkamer uit, die geen idee had, maar er was geen doorsteek naar ons gebouw, de liften deden het trouwens gewoon en toen belandden we aan de achterkant van het zwembad, de massagestraal uit de rots klaterde nog gewoon, en toen pas zagen we brandweermannen op de deuren pal naast het welnesscomplex bonzen en daarna zag ik pas wat mensen in badjas en op pantoffels buiten staan, soms een slapend kind op de arm. Het Volksblad schreef ’s ochtends dat er veertig mensen ter nauwernood van de vlammen waren gered. Ik had geen vlam gezien. Toen ook de witte rook weg was en de meeste hulpvoertuigen omgekeerd, deden we een nieuwe poging, en uiteindelijk wisten we bij die ene lift te komen, best dicht bij de sauna’s en gingen we naar de tweede verdieping, we zagen witte kruizen op de hoteldeuren, R zei dat de brandweer die ruimtes had gecheckt, de branddeur aan het eind was dicht, we gingen erdoor en daar was onze kamer, geen kruis op de deur, in de kamer was het fris, we gingen slapen, de volgende ochtend waren er roodwitte linten voor die branddeur gespannen en zochten we een andere weg naar buiten, via een privé-deel met een kattenbak op de gang en een smalle trap. De deur naar het zwembad was dicht, de lucht nog indringend, maar geen briefje erop dat er niet gezwommen of gezweet kon worden. Op de ontbijttafel lag de GoedemorgenPost van de vorige dag met goede weerberichten en Zumba aan de rivieroever. Er leek sprake van totale ontkenning, misschien dat daarom de media er een schep bovenop deden.