Meerwaarde

Ik liep de winkel in waar Jamin was weggekwijnd. Nu zat De Tuinen er. R zei: Etos, Dirkx, Kruidvat, niet te vergeten Jumbo en Albert Heijn met hun verzorgingsproducten en dan nu De Tuinen. Hoeveel kan een winkelcentrumpje hebben? Ik dacht aan New York, waar je nooit meer dan twee blokken verwijderd bent van een drugstore met de afmetingen van een Nederlandse supermarkt. De Tuinen verkoopt als enige shampoo zonder sulfaat (die andere vijf verkopen min of meer dezelfde dertig flessen, afkomstig van de vier grootste shampoofabrikanten, die alleen in uiterlijk, geur, marketingbudgetten en prijs van elkaar verschillen, maar, in medicijntermen, één pot nat zijn met allemaal dezelfde werkzame stof: sulfaat). Met sulfaat krijg je je auto na een kwakkelende winter moeiteloos schoon. Was je er je haar mee, dan kun je daarna direct aan de slag met gel en wax en mousse en lak om de weggespoelde veerkracht te simuleren, wat na een dag en een nachtje woelen zo’n smeerboel oplevert, dat je de volgende dag weer moet wassen. Bedrijven zijn dol op dit soort perpetua mobilia. Met De Tuinen was er eindelijk keuze. Ik moest de groenteboer eens vragen of er dwarsboompogingen waren geweest tegen de nieuwkomer.