Dodelijk

Ik hoorde druppels, ik zag druppels, ik zag druppels opspatten in andere druppels, er zou twee dagen geen einde komen aan de druppels, maar dat wist ik nog niet toen mijn zus een vraag appte. Sinds mijn provider is gestopt met het opslaan van gesprekken bel ik graag, dus switchte ik van het whatsapp-icoontje naar het blauwe telefoonhoorn-icoontje. We kletsten wat over zonnepanelen en spuiten van 1800 euro en de kooi van Faraday. Bij haar waren geen druppels maar was het wel koud, dus had ze zich aan haar belastingaangifte gezet. Ik keek naar de druppelzee buiten en dacht: why not? Eén dag ruimde ik papieren in ordners en typte ik cijfers in een zelfontworpen administratiesysteem, één dag (ondernemers krijgen niks voor ingevuld) klopte ik op talloze plekken in een aangifteprogramma dezelfde gegevens eindeloos in en puzzelde ik uren om het verschil tussen de fiscale winstberekening en het saldo van de winst- en verliesrekening weg te werken. Pas toen de totale zinloosheid opgeborgen en opgelost was, klaarde de lucht op en verschenen weer letters en zinnen en verhaaltjes.