Werkverschaffing

Ik zei dat ik een deuk kwam laten zien. Het was negen uur, ik had uitgekeken naar dit Kafkaeske begin van de week. Ja, u komt aangifte doen van een deuk, zei de kordate vrouw in het oude politieblauw met witte blouse. Een politieman in het nieuwe donkerblauw met gele borststrepen opende een kastdeur met daarachter een Douwe Egberts automaat en vroeg of we ook iets wilden. Lekker, zei R, met melk en suiker. U doet het niet voor minder, zei de man. Ik zei dat ik al aangifte had gedaan via internet. Enfin. Je doet aangifte via internet, al was het maar om de statistieken op basis waarvan onderzoekers concluderen dat Nederland meer of minder hufterig is geworden, een beetje op orde te houden. Zodra je bij het vakje ‘daderinformatie’ ook maar iets invult, bijvoorbeeld een half kenteken van een auto die is doorgereden, dan spuugt het systeem de aangifte eruit en moet er persoonlijk aangifte worden gedaan. Maar, zei de kordate vrouw, ‘ze’ hadden zo kunnen zien dat het via internet afgehandeld had kunnen worden. Want u heeft geen volledig kenteken. ‘Ze’ hadden mij telefonisch verteld dat er zoveel informatie was dat het relevant leek de auto te laten zien. Ik moet bekennen dat ik op dat moment van ongeloof van mijn stoel was gevallen en het de waardering voor deze onwaarschijnlijke gang van zaken was geweest die mij er weer bovenop had gekregen. Kijk, zei de vrouw en tikte onverstoorbaar door, zouden we ergens een blik agenten over hebben, dan konden we hen vragen een dagje te gaan puzzelen. Maar ziet u ergens zo’n blik? Z keek op en lachte: U heeft een aangifte nodig voor de verzekeraar? Hier zat de politie dus dure minuten te maken voor bureaucratie. De man van de garage zei dat hij de deuk kon uitföhnen, 25 euro, dan zou je zo goed als niks meer zien. Beliepen we de officiële verzekeraarsweg dan waren we de auto drie dagen kwijt, ging die naar een plaatbedrijf en waren we zo 500 euro verder, nog afgezien van de kosten van een leenauto. Allereerst te betalen door ons via een eigen risico en de rest door ofwel het Waarborgfonds (waar de verzekeraar dan een beroep op ging doen met foto’s en een verklaring van de getuigen, die dan nog gebeld zouden gaan worden) ofwel de verzekeraar (bij afwijzing van de claim door het Waarborgfonds), waarna een duikeling in no-claim zou volgen waardoor we het alsnog zelf zouden betalen. Het kabinet had begin dit jaar de sociale werkvoorziening ten grave gedragen. Het was duidelijk de verkeerde.