Nadoen

Het meisje zoog de duim stevig haar mond in, die kreeg je er niet zomaar uit. Ik haalde een boek uit mijn tas, trok gekke grimassen. De metro stond nu helemaal stil. Het meisje draaide zich van mij weg, tikte met haar vrije hand op de arm van de vrouw naast haar, wees naar een tas, de vrouw diepte iets op, ik wist al precies wat er ging gebeuren. Het meisje draaide zich weer naar mij toe, ze had nu een paars boekje in haar vrije hand. De duim van haar andere hand zat onverminderd stevig in de mond. Toen begon ze haar wenkbrauwen te bewegen, en haar voorhoofd, met een duim in je mond kent grimassen trekken zijn beperkingen. De metro vertrok. Groot worden is voorbeelden kiezen. Ik las twee bladzijden, toen kwam mijn metro.