Vlees

Vorige week tijdens de dansvoorstelling Co(te)lette van Ann Van den Broek, die begon met drie dansers op hun knieën, de billen in een minutenlange heen en weerbeweging naar het publiek, maakte ik me aanvankelijk vooral zorgen over de pijn aan hun knieën. Volgens de flyer gaat het stuk over ‘vrouw en vlees, schoonheid en vergankelijkheid, rauw en teder’. Op een gegeven moment wordt een naakte danser door de twee andere vrouwen opgetild en weer neergekwakt, opgetild en weer neergekwakt, opgetild en weer neergekwakt. Tussen de handen van de twee vrouwen lijkt ze op een kip in een slachterij, aan de haak nog, net voor de poten tegen het lijf worden gebonden en het geheel op een kunststof schaal beland voor transport naar de supermarkt. Er is verrassend weinig nodig om een mens te reduceren tot een lap vlees. Dertig minuten in dit geval.