Tot zondag had ik gedachteloos door en langs het buurtschap en het café Oud Verlaat gerend, gelopen, gefietst. Maar na de woorden van schrijver Helga Ruebsamen die het in de oorlog een dorp noemt, zou ik vanaf nu Oud Verlaat als naburig dorp met onderduikpotentie bekijken. Libanon – met 1,5 miljoen vluchtelingen op een bevolking van 4 miljoen en de vorige oorlog nog niet te boven en aan alle kanten omringd door ruziënde types die bij één verkeerd geïnterpreteerd incident zo de wapens weer tegen elkaar opnamen, waarna er zomaar vier miljoen mensen richting Europa konden komen – was in feite ook een naburig dorp, begreep ik ’s avonds van Sigrid Kaag, speciale VN-gezant aldaar, in het tv-programma Tegenlicht. Ze zei: ‘Alles heeft met alles te maken, maar dat is altijd zo’ en ‘Hou Libanon in de gaten’ en ‘Lokaal, regionaal, dat bestaat niet meer’. Op één dag twee nieuwe buren.
Verlaat (2)
Voeg toe aan je favorieten: Permalink.