Interpretaties

De straatverlichting floepte uit, de roterende beweging van het staal van de borstels van de veegwagen op de straatstenen van de parkeerplaats bij het winkelcentrum drong mijn oren in, twee jongens op de fiets onderweg naar school passeerden, de kleinste reed even het stoepje van de autowasstraat op en weer af en vervolgens door de plas en bij de enorme plas stuurde hij opnieuw naar het midden, al trok hij wel zijn benen op. In de trein deelde een jonge knul iets uit, ik dacht aan flyers voor een feest: jonge mensen hebben hun eigen manieren om publiek te trekken. Ik nam het lichtgroene papiertje aan, het droeg een geprinte tekst, de jongen was vluchteling met zijn familie, hij vroeg om een kleine bijdrage in de kosten van elektriciteit, voedsel, huur. Toen hij weer langskwam om de briefjes op te halen, gaf ik hem het papiertje en een euro. Waarom gaf ik hem niet het briefje van twintig euro dat ik had gepind om straks kopjes thee mee te kunnen kopen in de internationale trein? Na Utrecht stapte een jonge vrouw met een strakke zwarte hoofddoek de coupé in, ze zei iets tegen iedere passagier, zou dit de volgende zijn? Toen ze dichterbij kwam zag ik de tray met koeken en snoep en theezakjes en de bekers naast de rugzak met heet water. Railcatering. Maar ik had nog geen thee nodig. Ik was zo bevooroordeeld als mijn laatste ervaring.