Langs het huizenblok aan de overkant en tussen de boomkruinen door zag ik de meterslange uitschuifarm van een hijskraan in de zijstraat iets verderop. Even later zag ik een busje van HoekBouw met een hele lange platte kar erachter waarop een complete woningaanbouw stond: twee zijmuurtjes van anderhalve meter diep, waartussen een brede achterpui met daarin twee openslaande tuindeuren links van het midden en een groot raam, aan de bovenzijde gecompleteerd met twee lichtkoepels in een plat dak. Ergens werd nu een achterpui uit een rijtjeshuis gehaald. R ging even naar de garage aan de andere kant van de grote weg. De overbuurjongen had het portier van de auto van zijn ouders wat al te enthousiast opengeduwd. Nu zat er een deukje in en blauwe verf op ons achterportier. De overbuurjongen vond het zo erg dat hij het zelf wilde betalen. 200 euro, zei de garageman, die de blauwe verf eraf wreef en geen lakschade constateerde. Ik had de schade nog niet bekeken en moest heel erg mijn best doen het putje te vinden zonder de blauwe verf als verklikker. Straks zou R even langsgaan bij de overburen en kijken hoe enthousiast de jongen over het bedrag was of dat zijn ouders er toch maar verzekeringswerk van zouden maken. Hun auto was een leaseauto, dan verliepen de afwegingen misschien anders.