Slapen

Tegen drie uur kwam het zalige moment dat ik het laatste plankje assembleerde en de laatste schroefjes uit de vensterbank pakte en in het hout draaide. Het Brimnes-bed met separaat hoofdeinde en lades was het grootste Ikea-bouwpakket dat ik ooit onder handen had gehad. Het is als koken uit Ottolenghi. De kamer staat vol met een lange lijst ingrediënten, sommige volslagen onbekend, ik heb het gerecht nog nooit gemaakt noch geproefd, daarom volg ik het recept nauwgezet, stukje bij beetje begin ik te zien wat het gaat worden, wat nog in de pan moet neemt gestaag af. Het bevredigende van Ikea-kokkerellen is dat het resultaat van zes uur in de keuken staan niet in een half uur van tafel verdwijnt. ‘Morgen,’ appte ik de vrienden die nog heel wat dozen te gaan hadden in de laatste uren tot de verhuizers onverbiddelijk zouden aanbellen, ‘kunnen jullie hier dromen.’