Om het jaar was er die dreiging van opheffing. De schoolfoto telde het ene jaar zeventien leerlingen, het andere jaar negentien: de optelsom van klas 1, 2, 3 of klas 4, 5, 6. Het noopte tot creativiteit, tot hip lesmateriaal van Maria Montessori, tot veel zelfwerkzaamheid en dingen op eigen niveau en in eigen tempo doen. Tot leren met je eigen werk bezig te zijn, terwijl de meester bij een andere klas – een paar tegen elkaar geschoven tafeltjes twee armlengtes van jou vandaan – een dictee afnam of de topografie van Groningen onderwees, tot veel rekening houden met anderen. Het grote voordeel bewees zich ook jaren later nog: een reünie met vijf was zo georganiseerd. De enige vraag die nog restte, was: is de kroeg in het dorp dat ons ooit vijf dagen per week verbond wel open?
Schaalverkleiningsargument
Voeg toe aan je favorieten: Permalink.