De slager was terecht. Net toen de tuinbaas half december had besloten om te gaan zwaaien naar de slager, die zij tot dan toe iedere donderdag op de A12 ter hoogte van Woerden rond 6.45 uur inhaalde, dook hij niet meer op. Een paar dagen ervoor had de slager magistraal zijn entree gemaakt in het tv-programma Koken met Van Boven. Vorige week was de tuinbaas tegen haar gewoonte in ‘laat’ op pad gegaan (ik vermoed vijf, hooguit tien minuten later dan gewoonlijk) en toen was hij er weer. Ter hoogte van Leidsche Rijn al haalde ze de slager met zijn marktkar in. ‘Ik denk dat hij later van huis gaat,’ appte ze ter verklaring van het mysterie. ‘Heb je gezwaaid?’ vroeg ik. ‘Met één hand,’ schreef ze. Het toonde maar weer aan hoe heilzaam het is een losse houding te betrachten ten aanzien van vaste patronen, vijf minuten kon al genoeg zijn.