Vertrouwen

Een vrouw met een gouden iPad, oortjes in, misschien kijkt ze een film, beweegt regelmatig haar linkerhand naar de zak naast haar die ik net niet kan zien en stopt dan een schijfje chips in haar mond. Zo regelmatig dat haar kaken nooit stoppen met malen. Haar voeten in halfhoge laarsjes, een donkere panty over haar benen, een lange crèmekleurige blouse die een jurkje naäapt. Achter haar een man van middelbare leeftijd met ronde brilleglazen die ik iedere keer dat ik naar de vrouw kijk precies tussen de twee stoelleuningen door kan zien en die mij dan aankijkt. De vrouw heeft een vetbultje onder haar rechterneusgat. De man heeft zijn ogen een moment gesloten. Ik geef mijn e-ticket aan de conductrice en maak aanstalten een id-kaart uit mijn portemonnee te pakken zodat ze de naam en de geboortedatum op het ticket kan vergelijken, maar ze zegt: ik vertrouw u. De conducteur vanochtend op de heenreis zei: ik geloof u.