Straf

Actueel: ontsporingen bij een studentenvereniging. Terug naar 1987. Niemand van ons kookgroepje was lid of werd ontgroend, toch konden wij er ook wat van. We kookten om de beurt. Iedereen had zijn favoriete gerecht. Eén iemand had geen enkele ervaring met aardappelen, vlees, groenten, ze had er ook niks mee. Wij zeurden en jenden. Toen kocht ze aardappelen en een hele rode kool. Die rode kool werd natuurlijk niet zacht, ook niet toen het uur dat onze kookgroep tot zijn beschikking had in die ene keuken die we met zijn twintigen deelden allang voorbij was. Lachen natuurlijk. En niet alleen die ene dag. Als we zin hadden onze wangen eens goed nat te lachen, haalden we het rodekoolincident uit de kast. Nooit excuses gemaakt. Altijd als ik rode kool maak denk ik aan haar, aan mijn wreedheid, dat is de straf. Nu dus, er zit een rode kool in het pakket. Ik vind een recept voor Aziatische rode kool. Het is even snijden – kool, appel, pepers, gember, knoflook – en afmeten – sojasaus, rijstazijn, mirin, suiker, steranijs –, maar dan is het makkelijk. Alles in een pan, deksel erop, stoven maar, 45 minuten. Geen aardappelen, geen vlees (de methoden van de beul zijn altijd voor anderen). Nee, garnalen gewokt in een pittige kerrieolie, rijst even meebakken. Een ongekende smaaksensatie. Ik zal het een keer voor haar maken.