Blauwe druifjes

Vorige week schreef Gerbrand Bakker er al over: tulpen al tien centimeter boven de grond, blauwe en witte druifjes die nog moeten komen. Zijn tuin ligt in de Eifel, maar hier was het niet anders. Maar gisteren zag ik ze, de blauwe druifjes. Ik was de tuin ingelopen om de stoel rechtop te zetten die een paar dagen eerder door een felle windvlaag omver was geblazen. Ook de alpenroos die nog uit de oude tuin stamt en die ik vanuit de volle grond ooit over heb gezet in een pot bloeit voor haar doen uitbundiger dan ooit. De overbuurman die een paar weken geleden op weg naar een boodschap zomaar was gevallen en een scheurtje in zijn heupbot had en in het ziekenhuis was opgenomen en volgens de buurvrouw die altijd alles weet zeker zes weken moest revalideren, liep alweer buiten achter een rollator. Zijn vrouw die jarenlang moeilijk had gelopen, zelfs een scootmobiel in een hokje in de voortuin heeft staan en af en toe in de rolstoel zit die haar man dan in en uit de auto tilt en duwt, liep er fier en tredvast naast. Ze naderen de negentig.