Maxim Februari riep dinsdag in NRC op om vaker te rebelleren tegen onzin. Wil je een kaartje voor een museum of de film kopen en vragen ze je het hemd van het lijf, voer dan een kleine guerrilla. Februari vult al jaren Privacystraat 123 in als om zijn adres wordt gevraagd en klikt op Barbados als het land van herkomst een verplicht veld is. Na het lezen van een bericht van de directeur van Bits Of Freedom had Februari nog veel meer tips: tooi jezelf met de naam van je dromen, verander eens van geslacht en leeftijd, gebruik het adres van de organisatie zelf en gebruik een mailadres met een zogenaamde plus-functie, waardoor je bij iedere organisatie een ander emailadres hebt. Ik probeerde het direct uit. Eerst kocht ik voor 29 euro een mailadres bij Soverin waar zo’n plusfunctie mogelijk is. Daarna kocht ik een kaartje bij Arminius. Als voornaam koos ik Arminius, als achternaam Arminus. Bij adres vulde ik het adres van het debatcentrum zelf in en als emailadres koos ik mijn nieuwe mailadres dat ik hier niet helemaal prijs geef: …..+arminius@soverin.net. Bij iedere nieuwe club die me het hemd onnodig van het lijf vraagt, vul ik een hoop fantasie in en bij het emailadres schrijf ik op de plek van ‘arminius’ de naam van die club. Ik ontvang alle mail keurig in mijn brievenbus, want die kijkt alleen naar …..@soverin.net, en als ik later ongevraagde mails van onbekende organisaties ga ontvangen kan ik aan de +toevoeging in mijn emailadres feilloos achterhalen wie mijn mailadres heeft verpatst. Als ik de boel zat ben, gooi ik dit emailadres weg. Vervuil ik hiermee de bestanden? Natuurlijk, maar iedereen die ooit een database van persoonsgegevens heeft proberen bij te houden, weet dat je die na zes maanden kunt weggooien. Compleet vervuild, statistisch onbruikbaar. Alleen als mensen er zelf een groot belang bij hebben dat hun gegevens altijd up to date zijn – bijvoorbeeld omdat ze alleen dan hun salaris ontvangen, of omdat artsen anders de mist ingaan – en als ze die update zelf kunnen doen, heeft een database enige kans van slagen, maar dan nog: de mens is van nature lui. James C. Scott die schaapherder is en professor aan Yale en anarchist en bij wie ik terechtkwam via een link in het verhaal van de Bitts Of Freedom-directeur, zegt in een interview in De Groene Amsterdammer uit 2008 dat je jezelf moet oefenen in anarchisme, omdat ‘iedereen op een zeker punt in zijn leven voor de keuze zal staan om een fundamentele maar moreel abjecte wet te breken.’ Dan moet je fit zijn om zonder aarzeling door rood te scheuren, dan moet je zonder blikken of blozen zeggen dat je Arminius bent, geboren in 1648, en dat desnoods drie dagen lang. Ook al gaan je ondervragers zeggen dat het 1559 moet zijn.