‘De bazaar heeft een groot probleem,’ zei de boekenman. Hij staat zelf nooit achter de boekentafel op de tweewekelijkse bazaardag, maar selecteert in de luwte alle binnenkomende boeken op verkoopbaarheid. Regelmatig mag hij naar een huis van een overledene om uit de boekenkast(en) de bruikbare exemplaren te halen. Het doet hem pijn dat romannetjes en thrillers hard lopen, maar naar goede literatuur of mooie historische boeken nauwelijks vraag is. ‘Wat is het probleem?’ vroeg ik. ‘De dozen,’ zei hij. De dozen waarin de bazaar alles wat nog niet verkocht is of nieuw binnenkomt bewaart en op verkoopdagen weer uitstalt, waren op. Hij was al een paar keer naar de goederendeur van Albert Heijn gegaan om nieuwe sinaasappel- en mandarijnendozen te halen, tevergeefs. Na drie pogingen was hij gaan vragen wat er aan de hand was. ‘Ze gaan ze zelf hergebruiken,’ zei hij. Hij begreep het wel, want het zijn prima dozen. ‘En Jumbo?’ vroeg ik. De sinaasappeldozen van Jumbo waren niet stapelbaar. Ik wist dat er nu allerhande bazaarmensen bij alle andere supermarkten in de wijk speurden en misschien zou er even een oplossing zijn. Maar niet voor lang, want als AH dit deed, dan zou de rest snel volgen. Wel heel veel gratis spullen, geen gratis dozen, dat was de nieuwe realiteit.