We hadden allemaal die andere workout in de app gelezen, Christel, Daniëlle, Mohammed en ik, iets met 21-15-9. Maar trainer Mariëlle schreef stug door op het whiteboard, ik zag heel veel 400 meter rennen en ik dacht aan die 22 kilometer van gisteren nog in de benen. John die al laatste binnenkwam, zei dat hij net nog had gekeken en dat nu deze workout, die van het whiteboard, in de app stond. Het maakte ook niet uit.
De workout heette ‘empty bar chipper’ wat zoiets is als ‘lege halterstang hakselmachine’. Eerst warmden we op met een minuutje roeien, een minuutje op en van een box springen (omdat ik dat nog niet durf, stap ik gewoon op en af), een minuutje gewichten vanaf de schouder rechtop de lucht in duwen en een minuutje sit ups. En dat een paar rondjes achter elkaar.
Toen begonnen we met ‘de hakselmachine’. We kregen er veertig minuten voor. We pakten allemaal een lege halterstang, ik nam de lichtste van tien kilo, Christel en Daniëlle pakten vijftien kilo, Mohammed en John twintig. Met die halterstang of bar moesten we verschillende bewegingen maken: eerst de zogenaamde thruster, waarbij je de bar met je handen ter hoogte van je hals brengt waarbij je ellebogen naar voren wijzen, dan buig je door de knieën, komt omhoog, stoot de stang uit, stang weer naar de hals, lijf weer door de knieën, enzovoorts. Tweede waren de strict presses. Je zorgt dat je stevig staat met die bar weer rustend op je sleutelbeenderen. Vandaaruit stoot je de bar omhoog en breng je je hoofd een klein beetje tussen die twee gestrekte armen naar voren alsof je je hoofd door het raam steekt. Stang weer terug naar de hals. En dat herhalen. De derde was de overhead squat. Je stoot de bar boven je hoofd uit en spreidt je handen zo wijd mogelijk over de bar. Dan ga je door de knieën en zonder iets te veranderen aan de bar of je gestrekte armen of schouders strek je je knieën weer en breng je je lijf weer omhoog.
Het plan was als volgt: 30 thrusters, 400 meter rennen (buiten), 30 strict presses, 400 meter rennen, 30 overhead squats, 400 meter rennen, dan als middelpunt 30 burpees wat neerkomt op plat op de grond naast de bar liggen, je op je handen omhoog drukken, je benen naar je toetrekken met een sprongetje en opstaan en datzelfde aan de andere kant van de bar opnieuw doen. Dan weer 400 meter rennen en dan in omgekeerde volgorde weer 30 keer overhead squats, 400 meter rennen, 30 keer strict presses, 400 meter rennen en tot slot de 30 thrusters.
Dat buiten rennen was lekker, je kon even op adem komen en je armen rust geven en weer terug binnen zei Mariëlle dat het mooi ging, dat de bewegingen goed waren. Toen ik aan mijn laatste set strict presses begon waren er al een paar klaar en toen ik van mijn laatste rondje rennen terugkwam lag iedereen al uit te rusten op de grond. Ik begon aan mijn laatste dertig thrusters, ik had nog iets meer dan drie minuten. De anderen zeiden afwisselend: ‘kom op’ en ‘je kunt het’ en ‘even diep ademhalen’, ze telden mee, ‘nog vijf, nog vier, nog drie’, ik sloot mijn ogen als ik door de knieën ging, deed ze heel even open als ik weer omhoog kwam met die bar boven me, die af en toe wankelde, en ze bleven maar klappen en aanmoedigen, net zo lang tot ik net binnen de tijdlimiet klaar was.
Ik glimlachte van oor tot oor. Mohammed ruimde de bar voor mij op. Ik voelde me de hele dag geweldig, alsof mijn lijf door een frisse lentebui was schoon gewassen.