Ik oogstte drie radijsjes. Het was de eerste oogst uit de makkelijke moestuinbak. De overige dertien liet ik staan, die hadden nog wat tijd nodig om net zo groot en mooi te worden als de drie die met blad en al in mijn rechterhand lagen. Met mijn linkerhand maakte ik een foto, die stuurde ik naar de tuinbaas. De mooiste radijs at ik op. De andere twee bewaarde ik.
Toen R thuiskwam zei ik: ‘Kijk.’ Ik gaf hem een van de twee radijzen, de andere nam ik zelf. Allebei beten we een bolle rode wortel doormidden. ‘Lekker prikkelend,’ zei R.
‘Goed hè,’ appte de tuinbaas even later, ‘het is zoveel radijs, die eerste.’
Het blad van de drie radijzen sneed ik in grove repen en voegde die de laatste vijf minuten toe aan de courgettestukken die in de oven beetgaar stonden te worden en die ik straks zou uitspreiden over met wat pesto vermengde linzen en zou beleggen met stukken mozzarella.