Kort geleden luisterde ik op één dag naar drie mensen die allemaal ergens mee zaten, ergens tegenaan liepen, ergens zorgen om hadden – zorgen en problemen die in alledrie de gevallen niet gering waren en de gezondheid in niet geringe mate een ongezonde kant opduwde – en die alledrie een bewonderenswaardige hoeveelheid oplossingen wisten op te sommen die ze vervolgens met alle mogelijke argumenten neersabelden, een lot dat ook de enkele denkrichting die ik aandroeg ten deel viel, als insecten die de uitgangen van alle cocons al hadden dichtgemetseld nog voor ze maar een begin hadden gemaakt met het leggen van een eitje.
Wat me eraan herinnerde dat ik nog een geschikt plekje moest vinden voor het insectenhotel. En dan ophangen natuurlijk.