Ik bekeek de Twitter-tijdlijn van Maarten van Rossem. De berichtjes hadden een vaste opbouw. Er was een actuele vraag die nieuwsgierig maakte naar een antwoord en dan volgde een link naar een lekker lang beschouwend artikel of een kloek historisch achtergrondverhaal dat in het blad De Maarten was verschenen.
Onder ieder berichtje stond de raadselachtige zin ‘Het volgende materiaal bevat mogelijk gevoelige content.’ Ik klikte op de knop BEKIJKEN en zag een foto van Trump. Onder een ander berichtje zat een foto van de zus van Maarten, onder weer een ander berichtje een foto van het Binnenhof, ik zag een foto van een in beschermende kleding ingepakte verpleegkundige aan een bed, een foto van een demonstratie voor het Amerikaanse Capitool.
Je kon je instellingen wijzigen, zei Twitter, maar ik was geen lid van Twitter. Alles bleef gevoelig.