Nu ik de berg heb herontdekt, moet ik ernaar terug. Het is de eerste dag van de tweede schoolsluiting. Aan het begin van het schelpenpad haal ik twee tienermeiden in die aan het wandelen zijn, lang zwart haar, lang blond haar. Het blonde haar zegt: ‘Zij vraagt echt iedere les: heb je een goede plek om te werken, heb je een goede laptop of computer, heb je voldoende rust om je werk te doen? Voel je je goed?’ ‘Echt goud,’ zegt het zwarte haar. Aan het einde van het schelpenpad, daar waar het kruist met een fietspad, loopt een bejaard stel, hij nog goed ter been, zij moeizaam achter een rollator. De man stapt het fietspad op en wacht tot zijn vrouw ook zover is. Hij heeft geen oog voor de vrouw met de blonde haren die van haar fiets is gestapt om te wachten op wat komen gaat, van de andere kant komt een groepje jongelui. De vrouw met de rollator staat inmiddels midden op het fietspad, rust even uit tijdens de oversteek. De jongelui knijpen op ruime afstand in hun remmen. Alles staat nu stil, behalve het oude paar dat weer langzaam in beweging komt, koers zettend naar de verderop gelegen woonwijk.
Ik loop verder naar de rivier, schuin omhoog tegen de dijk op, de brug over, daar weer de glooiende dijk af. Aan de voet van de berg op de parkeerplaats is een man bezig met een zware bal, hij gooit hem in de lucht, laat hem dood neervallen op het asfalt, pakt hem op, gooit hem weer omhoog. Even later haalt hij mij rennend in op het kronkelpad naar de top van de berg. Halverwege en iets naast het pad zijn drie meiden, groep acht, misschien eerste klas van de middelbare, op de takken van een lage boom geklommen. Ze kijken ernstig, praten op gedempte toon. Een ouder echtpaar dat een taal spreekt die ik niet thuis kan brengen heeft moeite het kleine meisje bij te houden dat huppelend voor hen uitgaat.
Op de top kijk ik rond, het zicht is beter dan de vorige keer. Ik zie de torens van Delft, van Den Haag, de bebouwing van Zoetermeer. Dichterbij ligt het dorp dat aan drie kanten omsingeld is door kassen die ’s nachts de hemel oranje verven, soms zie ik het vanuit mijn slaapkamerraam. Via een ander pad daal ik af, twee vrouwen die heftig discussiëren in het Pools komen me tegemoet, iets verderop sla ik linksaf, haal vier jonge vrouwen in renkleding in die voorzichtig op hun renschoenen afdalen. Het pad is hier steil en glibberig, één vrouw heeft modder op haar broek ter hoogte van haar billen, een andere vrouw stopt, zet haar handen op haar knieën, hijgt, onderaan staat een andere jonge vrouw te rusten, blik op oneindig. Op een paal hangen shirts met lange mouwen, misschien zijn ze zo hard mogelijk naar boven gerend, en dat vier keer achter elkaar, verzuurde benen, de longen bijna uit het lijf.
Bij de paal met shirts sla ik linksaf, rechts van het pad in de relatieve diepte meandert een mountainbikepad langs een waterstroom. Weer iets verderop ga ik opnieuw naar links en volg nu de kromming van een grote waterplas. Dichtbij de kunstige brug staan twee jongens, en een stukje verder nog een, groep zes gok ik. Twee fietsen liggen in de berm, eentje staat half op het pad. Ze hebben hengels, een leefnet ligt op de waterkant. Aan het fietsstuur hangt een doorzichtige plastic zak met vissen erin. Ik vraag wat het zijn. ‘Voorntjes,’ zegt de jongen van de fiets. ‘Zit er nog meer?’ ‘Snoeken,’ zegt de jongen die nog bezig is met zijn hengel. ‘Zeker een meter,’ zegt de jongen van de fiets. Hij spreidt zijn armen. ‘Ook al gevangen?’ vraag ik. De jongen zegt dat ze hier pas twee dagen staan en al drie keer een snoek hebben gevangen. ‘En dan meenemen en op de barbecue?’ vraag ik. ‘Neeeee,’ hoe kan een volwassene zulke domme dingen zeggen, ’terugzetten.’
Op de terugweg bij de brug over de rivier lopen een oma en haar kleindochter hand in hand. Er zitten knipperlichtjes in de hak van de laars van het kind, het wil door iedere plas, de grootmoeder strekt haar arm zover mogelijk zodat ze zelf min of meer op het droge weet te blijven.
Ook kom ik M tegen, die ik ken van de crossfitbox, met zijn vrouw of vriendin. Ik herken hem eerst niet met zijn pet over zijn zwartgrijze stekeltjes. Zou hij ook de thuistrainingen gaan doen, waarvoor vandaag het eerste filmpje al vroeg klaarstond?