Kijken, knippen, kijken, achteruitlopen, knippen. Het was een zonnige zondagochtend, waarschijnlijk de laatste warme zondag van dit kalenderjaar, ik droeg mijn korte spijkerbroek, het lichtgroene shirt met het grijze hert voorop, gympen, mijn haar had ik onder een pet weggestopt, mijn staart in een knot, een ideale ochtend voor de jaarlijkse snoeibeurt van de Japanse esdoorn. Ik had het weer even opgezocht. Ik moest zoeken naar takken die weg konden, naar dood hout, naar kruisende takken en takjes, vooral moest ik de hele tijd kijken naar de vorm van de boom en hoe ik die al snoeiend behield. Kon dit misschien nog weg, en dit en dat? Het was verleidelijk.
Er kwamen drie kinderen vanuit het pad tussen de garages en het buurhuis naar me toe. Een jongen op een step, een jongen op een crossfiets, een meisje in een kleurige tulejurk op een spacescooter, ook een soort step maar dan met een beweegbare plank die ze afwisselend met haar voorste voet en haar achterste voet op en neer bewoog, waarmee ze het achterwiel in beweging zette. Ze deden wie het hardste kon, ze slalomden om mijn trap, de groenbak en de takken heen, reden door tot nummer 1 – het enige huis waar de garage nog een garage is met een auto op het trottoir voor die garage – en keerden toen om. De jongen met het crossfietsje viel, de twee steppers waren alweer bijna bij mij, maar stopten toen de gevallen jongen riep dat het niet leuk was. Zijn fiets lag over zijn been. Toen alles weer in orde was, kwamen ze er weer aan. ‘Mooie jurk,’ zei ik tegen het meisje. ‘Ik ben jarig,’ riep ze. Tegen de jongens zei ze dat ze achter haar moesten blijven.
Toen ik tevreden was over de boom, knipte ik nog even door aan de heg van de buren. De buren zijn twee maanden geleden verhuisd naar een woning met een traplift. Er hangt een ’te koop’-bord op de planken van het balkon van hun oude huis waar ze 45 jaar hebben gewoond, er zijn dinsdag en gisteren 27 kijkers geweest. De dochter van de buren leidde in een strak schema rond. De heg is een verschrikkelijke stekelheg, geen katje om zonder handschoenen aan te pakken.
Ik knipte de heg aan onze kant flink terug, er kwam een mooie plantstrook vrij.