Schutkleur

In de nieuwe mini-supermarkt naast de kerk kost een zak met vijf Libanese platbroden 49 cent. We aten het bij Ageeths favoriete pompoensalade met harissa en nu zijn er nog drie broden over. Ik loop de tuin in, knip wat jong bietenblad en nieuw rucolablad, ga terug naar de keuken, zet de gril van de oven aan, leg een platbrood op het rooster direct onder de gril en wacht even. Dan haal ik het brood uit de oven, snij het in twee helften, maak met een mes het brood voorzichtig open, doe er een plak oude kaas tussen en leg de twee gevulde helften weer terug onder de gril.

Als de kaas gesmolten is, neem ik het brood uit de oven en leg het op een bord. Op de ene helft doe ik het bietenblad, op de andere helft de rucola. Ik neem het bord en een kop thee mee naar de tuin en ga in het zonnetje zitten. Eerst eet ik de helft met het bietenblad. De rucola op de andere helft verschrompelt een beetje onder invloed van de zon. Als ik aan het rucola-broodje begin verdeel ik de blaadjes wat beter over het brood.

Dan zie ik ‘m. De rups. Zijn schutkleur iss perfect afgestemd op de kleur van de rucola. Ik haal hem van het blad en gooi hem de tuin in. Ik controleer de andere blaadjes en vind er nog een. Dan eet ik verder.

Waarschijnlijk heeft een koolwitje eitjes gelegd op het rucolablad. Dat zie ik op de site van Jelles Makkelijke Moestuin. Hij heeft een filmpje, hoe ik zelf knoflookspray kan maken, daar houden vlinders en rupsen niet van. Ga ik doen als ik palmkool ga zaaien.

Voeg toe aan je favorieten: Permalink.

Reacties zijn gesloten.