Zie ik al spinazie opkomen? vraagt Jelle in de Makkelijke Moestuinapp. Nee, niet echt, klik ik aan. Geeft niks, zegt Jelle.
De week na het ijs heb ik in dat eerste warme lenteachtige weekend en ook nog de dagen erna alle moestuinbakken klaargemaakt voor het nieuwe seizoen. Voor die klus haalde ik de speciekuip onder het terras vandaan om daarin de oude moestuinmixgrond van de verschillende bakken te gooien en flink door elkaar te roeren en te mengen met nieuwe moestuinmix. Zo hoef je niet na te denken over wisselteelt aan het begin van het seizoen. Dan nog een flinke schep voeding erbij, de bakken met de vernieuwde mix vullen tot de rand en klaar is kees.
Op de tweede golf lekkere zonnige dagen begin maart ben ik gaan zaaien. Jelle is daarbij de stok achter de deur. Zijn mails en zijn app houden alle Makkelijke Moestuiniers (MM’ers) voortdurend alert, 1 maart was de aftrap voor het moestuinseizoen. Ik weekte spinaziezaadjes voor in een bakje water en legde de erwten van de peulen en de sugarsnaps op vochtig keukenpapier en dekte die af met huishoudfolie. De spinaziezaadjes konden de volgende dag de grond in, net als de winterpostelein, de mini kropsla, de veldsla, de bindsla, de radijs, de rucola en de goudsbloem. De peulen en sugarsnaps zaaide ik vijf dagen later, toen er mooie kiemen aan de erwtjes zaten.
Toen werd het heel koud, tot en met nachtvorst aan toe en stak ik bamboestokken bij de peulen en sugarsnaps en zette over die stokken stevige puinzakken als jasjes tegen de ergste kou. En zeg ik elke keer nee als Jelle vraagt of ik al iets zie opkomen bij de radijsjes of bij de rucola of de spinazie. Gelukkig zegt hij altijd dat het niet erg is, soms vraagt hij of het heel koud is geweest. Ooh, dan is er gewoon wat meer tijd nodig. Ook fijn is dat hij altijd zegt dat hij over vier dagen, of vijf dagen weer bij me terugkomt. En dat dan ook doet.
Iedere klantenservice zou op cursus kunnen bij Jelle.