Zwerfvuil

Ik zag David Sedaris. Hij sprak met Wim Brands. Brands vroeg naar zijn schrijverschap. Ik was blij dat er weer schrijvers op tv waren. Ik stelde mij voor dat een leerling-timmerman het ook fijn vindt om over de schouder van een ervaren timmerman mee te kunnen kijken. Kostte het schrijven hem moeite, vroeg Brands. Schrijven niet, zei Sedaris, hij was er op zijn twintigste mee begonnen. In een dagboek. Maar dat zijn schrijfsels die niemand leest, zei hij. Een echt verhaal, dat was andere koek. Ik veerde op. Je hoorde niet vaak een schrijver vertellen over zijn gepruts en gemodder. Sedaris wilde in een verhaal vertellen dat hij vis met graten het ergste vindt dat er is. Toen was hij op het beeld van een haarborstel gekomen. Maar dat had hem een eeuwigheid gekost voor hij dat beeld had gevonden. Talloze voorwerpen met ongeveer de lengte van een vis had hij geprobeerd. Sedaris had tics. Zo moest hij als kind aan lichtschakelaars likken, drie keer, en midden in de nacht de spullen in de koelkast recht leggen, dat soort werk. Door erover te schrijven waren die tics minder geworden. Het interview zoals het werd uitgezonden, begon trouwens buiten. Rondom zijn huis in Sussex zag je Sedaris met een plastic tas in zijn hand zwerfvuil oprapen. Het is hier zo mooi, zei Sedaris, en dan doen mensen dit. Brands vroeg of het een dwangstoornis was. Sedaris zei dat hij hoopte dat meer mensen het hadden. Die plastic tas zat binnenste buiten, en toen Sedaris er een weggegooide fles instopte zag ik aan de binnenkant het bruine logo van Marqt. Marqt is Nederlands. Dat weet ik bijna zeker. Voor de zekerheid googlede ik even. Brands moet gedacht hebben: ik wil een shot van die tics. Ze waren naar buiten gegaan. Sedaris had gezegd: dan moet ik een tas hebben. En toen had de geluidsman of de cameraman een tas tevoorschijn getoverd. Een goede crew heeft alles bij zich. Het probleem was dat het een Nederlandse tas was terwijl ze in Sussex liepen. Dan draaien we hem op, moet iemand gezegd hebben. Zo gezegd, zo gedaan. Het leven is illusie, zeker dat van een schrijver.