Weer

Ik klapte mijn paraplu in en stapte langs de kisten met pompoenen en suikerspinzoete druiven de drempel over waar twee dames met rollators zich bekloegen over het slechte weer en de regen die maar niet ophield. Wat nou regen, zei de groentevriend, de zon komt net binnen gelopen. Je kletst, zei de ene rollator. Ik zie niks, zei de andere rollator, die met haar wijsvinger door het muntenvak van haar portemonnee roerde alsof er erwtensoep in zat. Na twee minuten begon ze de munten er een voor een uit te vissen en, na zorgvuldige inspectie, in de hand van de groentevriend te leggen. Kijk maar of het genoeg is, zei ze. Vergeet je postelein niet, zei de groentevriend. Ze legde het zakje in haar rollatormand. Liet ze het straks slinken, dan zou het met moeite één groentelepel vullen.