Werk

stationHoe heet het beroep van de man die de reclameposters op mijn station aan het verwisselen is? De oude vouwt hij dubbel en dan nog een keer: een plat pakket van voorbije acties. De nieuwe zitten in een koker, op volgorde vermoed ik, zodat de binnenste altijd de volgende is. Het luistert nauw: voor iedere kast en ieder station zullen de prijzen anders zijn. Voor dit werk moet je niet te klein zijn, lange armen zijn handig. Deze man heeft ongetwijfeld collega’s die de mensdichtheid voor die kasten meten. Over niet al te lange tijd zit in zo’n kast of in zo’n poster een chip die registreert hoeveel ogen over de advertentie zijn gegleden. In deze kast zit – achter het plastic raam en bovenin – een niet goed klemmend klemsysteem. Op het moment dat de man de kast sluit zakt de poster waarin iets voor 7,50 euro wordt aangeprezen een stukje naar beneden. Even lijkt het of hij denkt: kan mij het schelen. Dan opent hij de kast opnieuw, drukt wat in de gewraakte hoek en sluit de kast voor de tweede keer. Met zijn telefoon maakt hij een foto van de vernieuwde kast. Krijgt hij die telefoon van zijn werk of is het zijn eigen telefoon? Heeft hij een kaart om gratis met de trein te reizen langs alle perrons waar kasten met advertenties op hem wachten om ververst te worden? Ik denk dat hij zowel uitvoerder als controleur van zijn eigen werk is. Die foto’s gaat hij straks uploaden naar een super-controleur die bij klachten van klanten (‘mijn advertentie hangt niet recht/op de verkeerde plek/op het verkeerde station’) de betreffende advertentieplek erbij zoekt en die dan als bewijs naar de klant stuurt.

Voeg toe aan je favorieten: Permalink.

Reacties zijn gesloten.