Lezen

‘Ik kan niet lezen,’ zei R tegen de jongens die midden in het winkelcentrum het AD probeerden te slijten. We liepen naar de Action waar ik een plastic bak ging terugbrengen. Gisteren had ik ‘m afgerekend bij de pinkassa. Er hangt een twee bij vier meter groot bord boven die kassa met PINNEN – GEEN CONTANT GELD en daaronder diezelfde woorden in pictogrammen. Ook bij het begin van de band zit een enorme sticker met dezelfde strekking. De jonge vrouw die voor de klant voor me stond moest 7,78 afrekenen. Ze pakte een biljet van tien euro. De cassière zei dat dit een pin-kassa was, dat ze geen contant geld in haar la had. De jonge vrouw keek met een mengeling van ‘wat een flauwekul’ en ‘ik ga niet doen alsof het mijn schuld is dat er nu tien mensen moeten wachten tot iemand de kassa komt resetten’. Bij AH stond een Engelsman met zijn vrienden en een stapel eurobiljetten bij de pinkassa. ‘Sorry, sorry,’ zei de man met het witte golvende haar tegen de klanten achter hem, ‘I can’t read, well I can, but not your language, sorry folks, sorry.’ De mensen van de servicebalie konden de sleutel niet vinden die nodig was om de bon uit te slaan. De man vervolgde: ‘Sorry for the key that’s lost, sorry, don’t hesitate to call us stupid folks from across the sea, you can throw us out of the EU if you want.’