Millimeter

Dinsdag kocht ik een regenmeter. Ik prikte hem in de grond op het kruispunt van vier tegels. Een regenmeter moet de ruimte hebben, geen bomen of schuttingen die de regeninval belemmeren. Het was de eerste regenmeter in mijn volwassen leven. In mijn jeugd was de regenmeter er altijd. Als het had geregend, hoorde ik: ‘Hier hadden we vier millimeter, hoeveel hadden jullie er?’ ‘Die en die had er twaalf, ‘Op Flakkee kregen ze er twintig in een uur tijd’. Donderdag onweerde het met bliksem en donder, teken voor de wolken om hun water los te laten. Het regende hard en lang. Het lichtgroene plastic bekertje kan 40 millimeter aan. De volgende ochtend opende ik de schuifpui, schoof mijn voeten in slippers en liep, zo uit bed, naar naar mijn regenmeter. 7 millimeter. Een lichte teleurstelling.