Onze Overheid

JE BENT DUS NIET VERPLICHT DIE DIGITALE BRIEVENBUS BIJ DE OVERHEID TE GEBRUIKEN. Ik meld het maar even, want de overheid zelf doet het niet, en ook de journalisten vergaten dit cruciale detail op radio, tv en in kranten te noemen, toen de Nationale Ombudsman de noodklok luidde over Mijn Overheid.nl. Ik snap het wel. De politiek geeft de overheidsdiensten steeds gekkere opdrachten en die overheidsdiensten kijken inmiddels wel uit om nog een stap over onze voordeurdrempel te zetten. Daarom is er die box, waar wij – burgers, gevaarlijke tijgers – onze boodschappen van de overheid kunnen komen ophalen, klinisch, geen menselijk contact vereist, vluchtig,  nooit meer origineel briefpapier uit een drukkerij waarvan je het logo kan aftasten, nooit meer handtekeningen die ruiken naar balpen, risicoloos voor de overheidsfunctionaris. Ik had ze willen bellen, de mensen van Logius, want zo heet de club van het ministerie van Binnenlandse Zaken die Mijn Overheid beheert, om ze te vragen of ze dit even heel erg groot op de voorpagina van Mijn Overheid wilden schrijven, NIET VERPLICHT HOOR!, met daarbij een handleiding hoe je je misschien per ongeluk aangemaakte account kunt deactiveren. Waarna je alles weer fijn per post krijgt, bezorgd door een echte postbesteller waarna je zo’n overheidsbrief in de fruitschaal op de appels en bananen kunt leggen. Maar ze zijn alleen bereikbaar op een 0900-nummer. Dat nummer kost 10 cent, staat op hun website. Nu is geld vragen voor 0900-klantenservicenummers sinds 1 juli 2017 verboden, dus ik kijk wel lekker uit. Voor je het weet hangt er een claim van heling in die overheidsberichtenbox, waarin ik dus niet kan kijken, omdat ik me ondanks alle lekkere praatjes over wat ik wel niet over mezelf zou kunnen ontdekken op MijnOverheid, nooit heb laten verleiden eens een kijkje te nemen. Voor een beetje aangenaam leven kun je maar het beste zo min mogelijk over jezelf weten. En voor je het weet heb je er een baan bij om alles wat fout staat of plotseling is verdwenen, te herstellen. En voor je het weet ben je er zelf verantwoordelijk voor. (R die wel kan rondneuzen in zijn overheids-alterego ontdekte dat bij DUO alle diploma’s van voor 2007 verdwenen zijn, die had hij in 2006 nog zonder problemen digitaal opgehaald voor zijn inschrijving voor een nieuwe studie). Ook had ik die Logius-meiden en jongens willen vragen wie er vaker in mijn gegevens rondsnuffelt: ik of de Russische hacker? O ja, bij de kennelijk veel gestelde vraag ‘Kan ik mijn account verwijderen?’ schrijven ze dat dat niet kan. Zodra je veertien wordt, heb je er een en gaan ze die vol plempen, of je nu kijkt of niet. Dat is natuurlijk gejokkebrok. Kiezen wij andere volksvertegenwoordigers –  die ervan overtuigd zijn dat werkende postbestellers beter en goedkoper zijn dan werkloze; die ervan overtuigd zijn dat postbestellers goedkoper en betrouwbaarder zijn dan de digitale systemen waarmee de overheid traditiegetrouw nogal veel geld vermorst en waarbij veiligheid en gebruiksgemak voor de burger dingetjes zijn waarover iemand bij het loslaten van het systeem op de samenleving roept ‘ik geloof wel dat het goed zit hoor’; die het nogal naïef vinden om te denken dat mensen zelf wel iedere week even bij de politie/belastingdienst langslopen om te vragen of er nog nieuwe verkeersboetes/aanslagen zijn; die dat geluister naar ‘de gewone burger’, die een overheidsbrief gewoon op de deurmat verwacht, nu eens waarmaken; die het bovendien een smerige politieke truc vinden om iedereen eerst een Mijn Overheid, Mijn UWV, Mijn DUO, Mijn Belastingdienst door de strot te duwen (waarbij het nog maar de vraag is op wie ‘Mijn’ slaat: de burger of de overheid zelf?) om vervolgens te gaan klagen over de egoïstische en individualistische burger – dan kan zoiets gewoon weer worden teruggedraaid.

Voeg toe aan je favorieten: Permalink.

Reacties zijn gesloten.