Na de hoeveelste gang wordt het lacherig? Er zijn codes op dit soort plekken. Je begint met een aperitief, niet aan tafel in het restaurant waar straks het echte werk begint, nee, op het terras of in luie stoelen. Prima. Ik ben een non-alcoholicus, zei ik. De goedlachse jongen had uitstekende cocktails zonder alcohol. Prima. En hij had gelijk. Op het terras bij die cocktails kregen we al een trits aan amuses. Niks zonder uitleg. Bij iedere tafel dezelfde toelichting. Na de vierde amuse vraag ik meestal aan zo’n jongen of meisje of ze vannacht over deze zinnetjes gaan dromen. Ik zou het omdraaien. Eerst proeven en pas bij het uitnemen zegt de gast: ik proefde dit en dat, en dan zegt zo’n vriendelijke jongen of meisje, en dit en dit en dat zat er ook nog in. Al zit de werkelijkheid inmiddels in onze maag en moeten we het doen met onze verbeelding. Het restaurant was airconditioned. Ik wist niet eens meer welk arrangement ik had geboekt, hoeveel gangen. Zes, zei de jongen. Hij was goed, zijn collega’s ook. Het eten was ook erg goed en een lust voor het oog. R die graag naar Gordon Ramsey kijkt, zei dat het volgens Ramsey niet goed is om twintig smaken op het bord bij elkaar te brengen. Eenvoud, daar draait het om. Hier zat het tussen eenvoud en twintig smaken. Het hert, drie stukjes die op onze tongen smolten, kwam volgens het mooie meisje uit de bossen van hier. Wij zeiden dat het misschien wel een van de herten was die we vandaag hadden gezien. We lachten alledrie zonder gêne. Het ontbijt de volgende ochtend sloeg nergens op. Alsof vannacht een andere uitbater de boel had overgenomen: fabrieksbrood, doosjes De Ruijter hagelslag. Er zat een vrouw aan het ontbijt die we vandaag een paar keer voorbij zouden lopen en zij ons. En we zagen de jonge vrouw weer die we gisteren ook al hadden gezien, maar vandaag maakten we een praatje. Dat vrouwen, jong, middelbaar, alleen zo’n pad lopen, over velden, door bossen, waar je eerder een hert ziet dan een mens, zegt iets over deze tijd, iets positiefs. Dat we geen enkele jongeman met een rugzak zagen sjouwen, zegt volgens mij ook iets.