De onberispelijk geklede man voor mij vroeg om honingtomaatjes. Op zijn borstzak was het groengeel van de staatsbank geborduurd. ‘Twee takken?’ vroeg de groenteboerin. Naast haar hakte haar dochter een meloen in stukken. Terwijl de kerstomaatjes in een bruine zak verdwenen, informeerde de bankman naar de beste soepgroenten. ‘Blik is ook niet alles,’ verklaarde hij. ‘In Papoea-Nieuw-Guinea hebben ze van penissen soep gekookt,’ zei de groenteboerin. De bankman lachte. ‘Een leven tussen preien en wortelen… lees meer >>

Ter voorbereiding op een langdurig verblijf op de snelweg had sociaal filosoof Bram Esser een maand in een buitenwijk gewoond, vertelde hij in het radioprogramma Casa Luna. Hij had een labrador geleend, cursussen in het wijkcentrum gevolgd en vakken gevuld in de supermarkt. Mensen maken vaker een praatje met het supermarktpersoneel dan met hun buren, stelde hij als opmerkelijke uitkomst van zijn veldwerk vast. Als bewoner van een pre-Vinex-buitenwijk vroeg ik mij af wat daar… lees meer >>

Ergens in de Franse Alpen in het kiezelgrind voor een imposant buitenverblijf zitten aan een ovalen tafel een oud-premier, een oud-wielrenner en een oude en een jonge journalist. Het is vanwege de Tour de France. Een publieke omroep zendt het tafereel uit. Waar wielrennen is, is doping nooit ver weg. ‘Het kan niet,’ zegt de jonge journalist fel, ‘ter bescherming van de renners. Anders vallen er doden.’ De oud-premier van christelijke, Brabantse huize, 81 inmiddels,… lees meer >>

‘In je eentje je maaltijd opwarmen terwijl uit de tuin van de buren verderop de geur van barbecue opstijgt en lachende geluiden klinken’ tekende Volkskrant-verslaggever Rutger Bregman op van de site van het Nationaal Ouderenfonds. Net toen ik dacht dat ouderen hard op weg waren de nieuwe zogenaamde ‘kutmarokkanen’ te worden (ze snoepen te veel gezondheidszorg, ze soeperen te veel pensioen; nog even, dacht ik, en Griekenland, Lehmann Brothers en Vestia zijn ook hun schuld),… lees meer >>

Ze hadden er carrière en vrienden voor opgegeven, de opgestapte PVV Tweede Kamerleden Marcial Hernandez en Wim Kortenoeven. Maar het moest, het kon zo niet langer, ze moesten een daad stellen. Anders dan waar ze van gedroomd hadden bleek hun baas geen hoogdravende idealist maar een politieke klaploper en waren zij geen onafhankelijke dienaren van het volk maar stemvee. Schaamte over de ontluistering maakte dat de ongelukkige reis toch nog twee jaar duurde. Ik dacht… lees meer >>

Weinigen zijn bestand tegen de verlokking van verwennerij en cadeautjes. Hoe exclusiever hoe lastiger het afslaan. Kinderen krijgen speledingetjes van MacDonalds op kosten van de vet- en suikerindustrie; VVD- en defensie-corifeeën met partners gaan buitengaats op kosten van Stork; artsen en hoogleraren monsteren aan op sunset-dinner-cruises op kosten van GlaxoSmithKline. En dus gaat het goed met MacDonalds, Stork en GlaxoSmithKline. Van wat zij aan ons verdienen, reserveren ze alvast miljarden voor mogelijke claims later. Iedere… lees meer >>

Diederik Samsom schijnt zijn gehandicapte dochtertje op te voeren in zijn verkiezingsspotje. Ik ben er geen voorstander van, maar het staat mensen vrij om hun familie-albums met andere mensen te delen. Naar verluid is er bij andere partijen flink gevloekt. Van ‘schande’ tot ‘waarom heeft onze lijsttrekker geen gehandicapt kind?’ Mijn vriendin bekloeg zich omdat haar zoontje nu van haar verlangt dat zij de politiek in gaat. Hij wil ook in zo’n spotje. Er had… lees meer >>