Hôjô is Japans en betekent tien vierkante meter, ki betekent aantekeningen. Hôjôki – Aantekeningen uit mijn hut is de titel van een klein boekje gevuld met de gedachten van de Japanse boeddhistische monnik Kamo no Chômei. Hij schreef het omstreeks 1212, vier jaar voor zijn dood op circa zestigjarige leeftijd. De auteur groeide op in een vooraanstaande familie, werd opgeleid in de schone kunsten van muziek en literatuur, was een poos hofdichter aan het keizerlijk… lees meer >>

Ik oefen al een tijdje in het me geen zorgen maken over zaken waar ik geen invloed op heb. Ik repeteer op dit moment keihard. Soms denk ik dat ik vorder, dan slaap ik een nacht redelijk en denk ik dat de zorgen over de dierbare onder controle zijn. Er is de strategie van schuivende panelen (er doemen voortdurend nieuwe problemen op waarbij de eerste verbleken en ik glimlachend denk: heb ik me dáár druk… lees meer >>

Een kleine drie weken na de explosie verhuisde mijn zwager van het ziekenhuis naar een revalidatiecentrum. Iedereen die ik erover vertelde had het nieuws meegekregen, had dat filmpje gezien van die lokale verslaggever die tegen de achtergrond van brandweerwagens en een flat staat te vertellen dat er die ochtend een kleine gasexplosie is geweest nadat bij rioolwerkzaamheden een gasleiding onder een flat was doorgezaagd, dat alle bewoners zijn geëvacueerd, dat het gas is afgesloten en… lees meer >>

Lezers misten mijn stukjes, hier op deze plek. Ik wist het, R hoorde het ook. Er is toch genoeg om over te schrijven, zei R tijdens de korte drinkpauze die we ons tussen het opruimen door gunden in de woonkamer van de flat die niet de onze was. Maar dat was het nu juist, er gebeurde te veel, te spectaculair ook, en veel en spektakel was nu juist wat een schrijver niet nodig had. Een… lees meer >>

Chinezen zijn gewend om te lijden, ze zijn er meesters in, zei financieel econoom Andy Xie, geboren in China. ‘Eating bitterness’ was al eeuwenlang een gevleugelde Chinese uitspraak, die de Chinezen eraan herinnerde dat het leven in ieder niet geval niet draait om het najagen van geluk. Ik zag Xie in het tv-programma Tegenlicht, dat ging over ‘de wereldkaart volgens China’. Maarten Schinkel, financieel journalist van NRC, legde uit welk uitzicht een Chinees leider op… lees meer >>

Wanneer kwam het Saharazand? Een week of drie geleden? Het kleefde als schuine draadjes aan het raam van mijn werkkamer, hoog boven de grond waar geen trap bij in de buurt komt. Vandaag valt er voor het eerst sinds een maand regen van betekenis. Misschien is het genoeg om het raam schoon te wassen. Wanneer hoorde ik de eerste kikker roepen? Een week of twee geleden? De borelingen die vorig jaar niet zijn opgevreten hebben… lees meer >>

Ik las Het recht van de snelste. Hoe ons verkeer steeds asocialer werd van Thalia Verkade en Marco te Brömmelstroet. Er is al veel over geschreven: bijvoorbeeld dat je na het lezen van dit boek nooit meer met vanzelfsprekendheid de deur uitstapt; bijvoorbeeld over de gekkigheid dat een kind minstens een kilometer moet lopen, vaak via een gevaarlijke route, om bij een veilige speelplek te komen en dat de ouders van dat kind met een… lees meer >>